Actieve compensatiesystemen

Het verminderen van magnetische velden in het 0 Hz-bereik kan in sommige gevallen worden opgelost met magnetische afscherming , kooien , Mu-ferro HD . Over het algemeen een dure oplossing.

Voor de laagfrequente velden in het frequentiebereik van 10-500 Hertz kunnen we dit in sommige gevallen doen met actieve compensatie. Dit doen we met correctiespoelen rond het gebied waar het magneetveld gecorrigeerd moet worden. Deze spoelen zijn behoorlijk groot, ongeveer 5 keer de lengte van het correctiegebied. Dit is om een ​​homogeen veld te creëren waarin de gradiënt overal vrijwel gelijk is.

Dichtbij de sensor kan de reductiefactor zelfs tot 100 keer oplopen, afhankelijk van de homogeniteit van het veld. Ook de geometrie van de correctiespoelen heeft invloed op de resultaten.

Toepassingen

• elektronenmicroscopen
• röntgenapparatuur

Over het algemeen is dit niet het ideale systeem voor EMG- en ECG-kamers vanwege de hoge kosten en het hogere energieverbruik. We kunnen het systeem afstemmen op specifieke frequenties.

Om instabiliteiten te voorkomen adviseren wij altijd om dit te combineren met passieve afscherming.

Nul hertz en lage frequenties kunnen wij een contraveld creëren zodat het gemeten veld gecompenseerd wordt. Om te voorkomen dat je instabiliteit krijgt is het wenselijk om dit in combinatie met een afscherming te maken.

Tot 50.000x reductie mogelijk. afhankelijk van vraag, vorm, bron en compensatievolume.

Een lichtgewicht magnetisch afgeschermde ruimte met actieve afscherming

Actieve compensatie van het resterende magnetische veld met behulp van een veldkarteringsmethode.

(a) Twee tri-axiale fluxgate-magnetometers bevestigd aan een plastic stok. Een reeks van vijf infrarood reflecterende markeringen is ook aan de stick bevestigd, waardoor de positie en oriëntatie van de sensoren binnen de MSR optisch kunnen worden gevolgd.

(b) Schematische weergave van de veldkarteringsopstelling. De volgcamera's zijn in de hoeken van de MSR gemonteerd en blauw gemarkeerd. Het gestippelde zwarte volume toont het centrale kubieke metervolume waarbinnen de stok werd bewogen. De groen gemarkeerde markeringen tonen het pad dat de fluxgate-magnetometers volgden tijdens het veldkarteringsproces, waarbij het grootste deel van de centrale kubieke meter van de MSR werd bestreken.

(c) Magnetometergegevens van een enkel onderdeel van één triaxiale sensor, gemeten toen een enkele spoel werd geactiveerd. Door de gegevens van alle magnetometers te combineren met de optische volggegevens kan een sferisch harmonisch model worden gebruikt om de sterkte en ruimtelijke variatie van het door elke spoel geproduceerde veld te benaderen.

(d) Het rode spoor toont het magnetische veld gemeten door één magnetometer in de MSR terwijl alle spoelen uitgeschakeld zijn. Het magnetische veldmodel van elke spoel werd gebruikt om spoelspanningen te berekenen die het vereiste nulveld produceren. Nadat de spanningen waren aangebracht, werd het in kaart brengen opnieuw uitgevoerd. Het blauwe spoor toont de magnetometergegevens na nulstelling, waarbij vergelijkbare sensortranslaties en -rotaties weinig tot geen verandering in het gemeten veld veroorzaken.

(e) Veldkartering en nulstelling werden 8 keer herhaald. Het staafdiagram toont een consistent restveld na demagnetisatie en een consistente reductie in de RMS-grootte van de drie uniforme veldcomponenten die door het model worden gevonden wanneer de compensatie wordt toegepast.

(f) Een soortgelijke reductie wordt waargenomen in de RMS-grootte van de vijf veldgradiëntcomponenten.